Dat ik Kleine Sofie en Lange Wapper een schitterend boek vind, moge uit mijn vorige posts al wel duidelijk zijn. Toch knaagt het ergens. Ik krijg maar niet onder woorden gebracht waarom ik het zo mooi vind. Deels zal dat te maken hebben met het feit dat in het verhaal de prachtige illustraties van Thé Tjong Khing perfect op de tekst van Els Pelgrom aansluiten. En dan te bedenken dat ik normaal illustraties in een boek oversla. Eigenlijk moet ik bekennen dat ik ook nu mezelf heb moeten dwingen naar de beelden bij de tekst te kijken. Want beelden zijn het. De woorden worden in dit pas echt een wereld door The Tjong Khing.
Meerdere werelden
Ja, eigenlijk is het dat. Met dit boek heb je tekst, het ontroerende maar humoristische, serieuze, maar luchtige verhaal met een glimlach en een traan van Pelgrom en de illustraties van Thé Tjong Khing. Illustraties die van het verhaal echt een toneelstuk maken. Het verhaal is als het ware verfilmd. Het heeft ook wel iets van een spannend avonturenverhaal. Alleen is de afloop niet de klassieke. De dood van Sofie past natuurlijk niet als slot van een avonturenverhaal waar de held altijd wint. Toch lijkt ook Sofie uiteindelijk te winnen. Zij sterft, maar heeft wel antwoord op haar vragen gekregen. Bovendien gaat ze na haar dood met haar poppen op reis. De roadmovie gaat na de dood gewoon door. En zo zou je verhaal ook een sprookje kunnen noemen, want misschien is ‘Zij leefden nog lang en gelukkig’ toch wel van toepassing.
Samenspel
Kortom, de lezer/kijker kan met dit verhaal echt zelf aan de slag. Het lijkt mij ook een ideaal verhaal om samen met jonge kinderen – het boek heeft in de bibliotheek een B-label voor van 8 tot 12 jaar – te lezen. Zeker als ze net zo nieuwsgierig zijn als Kleine Sofie. Het verhaal leent zich er echt voor want het is een ware ontdekkingstocht. De reis van Sofie en haar poppen zit vol gebeurtenissen die tot nadenken stemmen en je vraagt je constant af: ‘Wat nu?’ of ‘Hoe krijgen ze Lange Wapper weer vrij?” Kun jij als lezer helpen? Daar zit, denk ik, een stuk van de kracht van dit. Misschien dat het jongeren daarom zo aanspreekt.
Slot
De titel van deze blogpost schept natuurlijk enige verplichtingen. Ik heb het boek voor mijn gevoel dus nog niet goed kunnen vangen. Te weinig aantekeningen gemaakt, te lange pauzes tussen de blogposts, geen mogelijkheden zien om de illustraties te bespreken zonder ze in mijn blog op te nemen – waardoor ik ze dus maar helemaal wegliet. Toch wil ik nog een poging wagen om mijn enthousiasme voor Kleine Sofie en Lange Wapper te verklaren. De kern is voor mij te vinden in de goede manier waarop in het dit boek een zwaar thema op een serieuze, eerlijke manier is gebracht: een avonturenverhaal over de dood, dat tegelijkertijd toneel, sprookje en film is. Dat ook nog eens de lezer helemaal meetrekt in het verhaal.
Dit is het vijfde en laatste deel uit een reeks over Kleine Sofie en Lange Wapper van Els Pelgrom en Thé Tjong Khing.