Een Annie M.G. Schmidt-week: de druk, een intro

Wat mij in eerste instantie een goed idee was, keerde zich al snel tegen mij. Ik dacht met het aankondigen van een Annie M.G. Schmidt week mezelf een mooie stok achter de deur te geven in mijn streven dagelijks te bloggen. Dat lukte al meteen bij de eerste blogs – rond haar versjes – niet en voor de blogs rond haar verhalen werd het steeds moeilijker. Ik had voor de verhalenbundel Heksen en zo gekozen omdat deze op dbnl stond en ik daardoor meteen een wat minder bekend werk van Schmidt te pakken had.

Maar ik wilde pas beginnen met bloggen als ik alle verhalen had gelezen. En daar ging het mis. Het bundeltje telt weliswaar maar honderdveertig pagina’s, verder dan een aantal verhalen kwam ik maar niets. Grappig vond ik de verhalen wel, maar steeds kwam er iets tussen waardoor ik Heksen en zo niet uitlas. Dagen werden weken en het is nu zes weken en een dag geleden dat ik mijn vorige blog schreef, dat ook nog eens tot vanavond in concept bleef staan en pas net online verscheen.

Heb ik er nog wat van geleerd?

Geen …-weken meer aankondigen. Natuurlijk zal ik best nog eens een schrijver eren wegens een nieuw boek of juist zijn of zoveelste verjaardag of verscheiden, maar dan zonder poeha als de week van… Dat werkt voor mij niet. Wat wel werkt is WordPress openen en beginnen met schrijven. Dus neem ik me voor om WordPress zo vaak mogelijk te openen. Dan komt het met bloggen wel weer goed, want lezen en daarover schrijven vind ik nog steeds ontzettend leuk en literaire jeugdhelden zijn er genoeg.

Dit was toch een blog over jeugdboeken?

Ja, daar heb je helemaal gelijk in, dus na deze lang uitgevallen intro nog kort iets over het boek. Heksen en zo verscheen in 1964 en bevat vijftien korte verhalen. Eigenlijk zijn het sprookjes, ondanks dat niet alle verhaaltjes met het traditionele “Er was eens…” beginnen. Een aantal overigens wel. De illustraties zijn van de hand van Charlotte Dematons. De verhalen lijken mij geschikt voor lezers vanaf ongeveer 10 jaar, maar ik wat dat betreft geen specialist dus ik zal de komende dagen kijken of ik daar via internet meer zekerheid over kan geven.

Wat ik ook wil proberen is te achterhalen of de verhalen misschien van een typische Annie M.G. Schmidt-handtekening zijn voorzien.

Heb ik je met dit korte verhaaltje toch nieuwsgierig gemaakt?

Dan kun je Heksen en zo hier zelf lezen.