Deze post is mijn voorlopige sluitstuk over Captain W.E. Johns. Ik zeg voorlopig want ik heb het vermoeden dat ik op een later tijdstip absoluut terug ga komen op het werk van deze schrijver die in 1964 met zijn Biggles-serie het UNESCO Statistical Yearbook haalde. De Biggles-serie was namelijk de meest populaire held ter wereld in de categorie jeugdliteratuur.

Een plan

Wat ik de voorbije blogposts heb proberen te laten zien is dat Johns werk diverser was dan alleen Biggles. Daar wil ik nu nog een aantal voorbeelden van geven. Maar eerst een plan. Ik heb voor de komende jaren – sneller zal niet lukken als je 165 boeken met aandacht wilt lezen – het plan opgevat om al het werk van Captain Johns te gaan lezen. Op vijf boeken na heb ik al zijn werk in mijn bezit, maar ik heb nog lang niet alles gelezen. Wel alle Biggles-boeken (denk ik), maar nog niet in het Engels. Om over zijn andere werken nog maar te zwijgen. Alleen van de Gimlet-reeks weet ik dat ik alles heb gelezen.

De voorbeelden

Ik heb ze al eerde genoemd, twee boeken uit 1935. Op de stofomslag van een aantal Gimlet-boeken worden ze standaardwerken genoemd. Dat maakt me erg nieuwsgierig, maar tot nog toe heb ik ze nog niet gelezen. Ik heb het over Some milestones in aviation en The Air V.C.’s. Tijdens mijn afstudeeropdracht kwam ik er via de PiCarta zoekfunctie van de gezamenlijke bibliotheken achter dat in de bibliotheek van de TU Delft een exemplaar van Some milestones in aviation aanwezig was. Dat maakte ineens de claim dat de boeken standaardwerken waren een stuk aannemelijker

Vlieginstructies

Samen met Flight Lt. Harry M. Schofield verzorgde Flying Officer W.E. Johns – Flying Officer was zijn echte rang – in 1932 een heel bijzonder boek. Helaas heb ik het nog niet in mijn bezit, dus ik kan ook niet precies beschrijven wat voor boek het is, maar voor zover ik het heb begrepen waren de teksten van Schofield en de illustraties van Johns. Het boek heet The Pictorial Flying Course en was in feite een geïllustreerd lesboek voor aspirant piloten. Ik heb me laten vertellen dat het in de jaren dertig veelgebruikt werd, iets wat misschien duidelijker blijkt uit het feit dat er ook een Duitse bewerking van kwam. Tenminste, ik meen dat het een Duitse bewerking was. De tekeningen waren net iets anders, maar de originele van Johns waren er in te herkennen.

Meer weten over Johns of lezen?

Er zijn nogal wat Biggles-boeken verschenen en gedrukt, dus grote kans dat je thuis of in je omgeving nog Biggles-boeken kunt vinden. En anders zijn ze prima te verkrijgen bij de International Biggles Association. Kijk maar eens op die de site. En wil je echt meer weten, vraag dan een proefexemplaar van Biggles News Magazine aan. Dat verschijnt vier keer per jaar (minstens 48 pagina’s) en het komende maartnummer wordt nummer 146.